رفتم پروتئینی نون بگیرم ... به جز من و آقای فروشنده کسی نبود ... کلی اقاهه درگیر بود که یه پلاستیک جدا کنه و من هی مقاومت مقاومت مقاومت که نیازی به پلاستیک نیست ... و کیسه پلاستیکی نمیخوام ... که اقاهه گفت برای اوشون میخوام ... یه اقایی پشت سر من که انگار نون‌های تازه آورده بود و میخواست بیاره توی مغازه [یه حس ضایع شدنی داشتم ..:) ولی خب پیش میاد دیگه ... ] یکم گذشت و اومد حساب کنه که گفت ... آدم باید قدر زندگیش رو بدونه ... خدا هرچی رو که به امانت بهمون داده و میده یه روز همه رو میگیره ... گیج شده بودم ... اینا چه ربطی داشت ؟ من اومده بودم یه نون و نوشابه بگیرم و هم من هم اقای فروشنده جفتمون سرحال و رو پای خودمون بودیم و در اون وضعیت چی رو از دست دادیم یا خدا ازمون گرفته بود ؟! آقای فروشنده با جمله‌های مختلف این منظور رو همچنان تکرار میکرد که خدا هرچی رو میده میگیره و من بالاخره ازش پرسیدم چطور؟ در حالی که همزمان کارت کشید و رمز رو پرسید گفت .. حواس‌پرتی گرفتم ... حواس پرت شدم...توی دلم گفتم منم همینطوورررر ... کارت رو میده دستم و بدون نگاه به کارت و فاکتور اونا رو میذارم توی کیف و همزمان آقای فروشنده میگه ... این اواخر بدتر دارم میشم... مبلغ خرید‌ها رو جا به جا میزنم ... کم و زیاد ... یا به جای کارت مشتری کارت خودم رو میکشم ... این رو که میشنوم خیلی سوسکی طور رسید خرید رو نگاه میکنم که ببینم درسته یا نه و آقای فروشنده باز تکرار میکنه ... الان جَوونین بیشتر قدر بدونین ... لبخند میزنم و از پشت ماسک هیچی معلوم نیست و امیدوارم چشمام بخندن جای لب‌هام ..و میخوام خدافظی و تشکر کنم ک بگم درسته و و نوشابه و بسته‌ی نون رو بغل میکنم برم سمت ماشین که باز میگه سخته اونطوری... پلاستیک ندم جدا؟ میگم واسه نفس کشیدن محیط زیست .. پلاستیک نه ... شما هم اگه شد کیسه‌های پارچه‌‌‌ای بذارین ... مهربون ماسکش رو میکشه پایین و میخنده و حتما گویان میره سر وقت اون اقایی که نونای تازه آورده...و من خیلی از مسیر فکر کردم بهش و درست میگفتن...
هکر نستان به نجات خویشتن بازدید : 214
دوشنبه 25 آبان 1399 زمان : 6:37
